Odrzucenie manuskryptów osób nieanglojęzycznych – dlaczego?

nieanglojezyczni

Kwestia opublikowania artykułu naukowego to nie tylko merytoryczne napisanie tekstu, jego korekta i redakcja. Treści podlegają jeszcze weryfikacji i akceptacji przez wydawnictwo, gdzie autor chce przedstawić swoje wyniki badań. W przypadku międzynarodowych periodyków często bywa tak, że na nieanglojęzycznych autorów czeka niestety odrzucenie manuskryptów. Skąd wynikają trudności w tego typu publikacjach i dlaczego odrzucenia tekstów są tak powszechne? Podpowiadamy, co zrobić, aby Twój tekst spotkał się z akceptacją czasopisma.

Publikacje osób nieanglojęzycznych w międzynarodowych periodykach

Nie jest niczym nowym, że naukowcy reprezentujący rozliczne dziedziny i będący przedstawicielami różnych krajów, chętnie publikują swoje artykuły naukowe w międzynarodowych periodykach. Okazuje się jednak, że wiele manuskryptów spotyka się z odrzuceniem w wydawnictwie, co potwierdzają liczne badania pod tym kątem. Zbierając informacje z wielu raportów, można podsumować, że aż 87% naukowców mogło w przeszłości borykać się z problemami odmowy publikacji ich artykułu. Częstą przyczyną odrzucenia manuskryptów były powody językowe, stylistyczne oraz pochodne. Skąd wynikają te niedogodności w kontekście publikowania w międzynarodowych czasopismach? Przyczyn, które należy uniknąć, jest całkiem sporo.

Skąd wynika odrzucenie manuskryptów wśród osób nieanglojęzycznych?

Odrzucony manuskrypt to częsty kłopot. We wcześniejszym artykule poruszaliśmy już problematykę braku akceptacji tekstu z powodów merytorycznych. Okazuje się jednak, że przyczyny lingwistyczno-stylistyczne to również powszechny kłopot wśród osób nieanglojęzycznych i ich publikacji w międzynarodowych periodykach. Zjawisko to jest nader powszechne, zatem w dalszej części tekstu poruszymy kwestie językowe. 

Warto jednak spojrzeć na ten temat z nieco innej strony. Mianowicie, skąd właściwie wynikają trudności osób nieanglojęzycznych w kwestii publikacji międzynarodowych? Okazuje się, że wielu istotnych problemów da się uniknąć.

Zacznijmy od kwestii podstawowej, jaką stanowi ogólna jakość artykułu naukowego przesłanego przez autora do publikacji. Napisanie poprawnego tekstu od A do Z jest zadaniem niezwykle trudnym i złożonym, zaś dokonanie tego w języku obcym oznacza podniesienie poprzeczki. Nawet, gdy autorowi wydaje się, że osiągnął pewien poziom językowy i nie popełnia błędów, wciąż nie ma pewności, że poprawnie przekazał swoje wnioski.

Nieanglojęzyczni autorzy prac naukowych muszą poruszać się w sferze języka, który mimo wszystko jest dla nich obcy. Taka sytuacja kreuje liczne problemy, gdyż błędy gramatyczne, leksykalne czy stylistyczne mogą wpływać na odmowę publikacji. Akademicki język angielski rządzi się swoimi specyficznymi prawami, a dostosowanie się do jego standardów może być skomplikowane. Wówczas należy zwrócić się o pomoc do wysokiej klasy tłumaczy lub redaktorów specjalizujących się w takich pracach, którzy są w stanie sprostać lingwistycznym wymaganiom wydawnictw naukowych.

Z kwestii językowych bezpośrednio wynikać może zatem kiepska jakość tekstu. Gdy nieanglojęzyczni autorzy treści naukowych stosują zawiłe i niezrozumiałe wypowiedzi, wówczas recenzent może nie przyjąć tekstu. Sytuacja ta może mieć miejsce również w przypadku wypowiedzi pozbawionych naturalności, którym brakuje swoistego flow. Nie należy przecież zapominać, że artykuły naukowe z natury „naszpikowane” są trudnym do przyswojenia słownictwem fachowym. Warto zatem sięgnąć po bardziej przystępny styl i dobór słów towarzyszących skomplikowanym pojęciom.

Odrzucenie manuskryptów: czy można uniknąć problemów językowych i stylistycznych?

Chcąc zapewnić sobie akceptację artykułu do publikacji, warto zaaranżować tekst tak, by był on przejrzysty i zrozumiały. Trzeba mieć na uwadze, że pisząc treści w języku angielskim, o wiele trudniej przekazać wiedzę w poprawny sposób. Dlatego też warto skonsultować swój artykuł z profesjonalistami, zanim wyśle się go wydawnictwu.

Współpraca z korektorem i redaktorem treści anglojęzycznych pozwala uniknąć w wielu przypadkach trudności z późniejszą publikacją materiału. Osoba odpowiedzialna za sprawdzenie i poprawki powinna nie tylko perfekcyjnie posługiwać się językiem angielskim. 

Kluczową umiejętnością będzie w tym przypadku znajomość specyficznego piśmiennictwa naukowego właśnie w obrębie języka angielskiego. Idealnie, gdy korektor czy redaktor jest osobą, która na co dzień sama tworzy treści naukowe i publikuje je w międzynarodowych periodykach. Wówczas mamy pewność, że współpracujemy z kimś, kto posiada nie tylko wiedzę teoretyczną, ale również warsztat praktyczny. 

Jak kwestie językowe powodują kolejne problemy

Problemy związane z językiem angielskim mogą powodować kolejne trudności, to znaczy kwestie braku nowatorskości.  Co ciekawe, spośród 662 manuskryptów przesłanych do publikacji w Clinical and Experimental Ophthalmology w 2008 roku, 73,6% zostało odrzuconych. Najczęstszą przyczyną (31%) było „nie wnoszenie niczego nowego do istniejącej literatury”. Możemy wywnioskować z tego trzy odrębne źródła problemu

  1. Niezbyt atrakcyjny sposób opisania nowej wiedzy, co przekłada się na niską jakość tekstu.
  2. Błędnie dobrany periodyk pod względem tematyki lub za wysoki próg wejścia.
  3. Połączony punkt 1 i 2.

Z różnego rodzaju raportów wynika, że niektóre czasopisma notują jeszcze wyższy współczynnik odrzuceń manuskryptów. Może wynosić on od 80 do 85%, a w skrajnych przypadkach przekraczać nawet 90%. 

Częstym błędem autorów już na poziomie pisania pracy jest dosłowne tłumaczenie treści z języka polskiego na angielski. Jak wiadomo, składnia zdań różni się w poszczególnych językach, zatem należy zwrócić szczególną uwagę na treść końcową. Jest to jednak punkt, który da się naprawić. Koniecznym do spełnienia warunkiem jest jednak właściwe przekazanie swoich założeń, metodologii badań oraz wniosków. Jeżeli problemem są wyłącznie zagadnienia gramatyczno-leksykalne, wówczas warto powierzyć je profesjonalnym usługodawcom korekty i redakcji.

Jak osoby nieanglojęzyczne mogą uniknąć odrzucenia manuskryptów?

Odrzucenie manuskryptów dotyczyć może tak naprawdę wszystkich autorów treści naukowych. Choć osobom nieanglojęzycznym zdecydowanie trudniej publikować w międzynarodowych periodykach, problemy techniczne czy językowe dotykać mogą także native speakerów języka angielskiego. Warto wymienić jednak kilka metod, które pozwolą zyskać większe szanse na sukces w temacie publikacji. Przez przesłaniem manuskryptu do akceptacji w wydawnictwie, należy:

  • Wybrać odpowiedni periodyk, którego tematyka pokrywa się z problematyką poruszoną w artykule.
  • Sprawdzić konkretne wytyczne wydawnictwa odnośnie formatowania tekstu.
  • Dokonać redakcji treści, co przełoży się na realizację oczekiwań wydawnictwa.
  • Zlecić korektę tekstu pod kątem ortografii, interpunkcji, gramatyki czy stylistyki.
  • Zlecić tłumaczenie lub sprawdzenie artykułu w języku angielskim w przypadku większych problemów lingwistycznych.
  • Sprawdzić spójność poszczególnych części artykułu pod kątem merytorycznym.
  • Wykonać badanie artykułu pod kątem oryginalności i ewentualnego plagiatu.

Najważniejsze podpunkty powyższej listy warto zlecić profesjonalnym usługodawcom, którzy na co dzień zajmują się artykułami naukowymi w języku angielskim. Wówczas każdy autor zyskuje pewność, że efekt końcowy spełni wymagania recenzentów oraz wydawnictwa. Jeśli i Ciebie prześladuje odrzucenie manuskryptów, również zaleca się skorzystanie z tego typu usług przed ponownym przesłaniem manuskryptu.