Artykuł naukowy – czego nie robić i jakich błędów się wystrzegać?

Zwykle skupiamy się na tym, co powinien zawierać dobrze napisany artykuł naukowy. Nieczęsto jednak zadajemy sobie pytanie, czego autorzy poprawnie przygotowanych tekstów powinni unikać. Okazuje się jednak, że również pod tym kątem możemy podzielić się z aktywnymi oraz przyszłymi naukowcami kilkoma użytecznymi wskazówkami. Niniejszy tekst pokrótce wyjaśnia często popełniane błędy w artykułach naukowych oraz jak należy się ich wystrzegać podczas przygotowywania manuskryptu.

Jak unikać błędów w artykułach naukowych?

Częste błędy w artykułach naukowych wynikać mogą z nieodpowiednio dobranej metodologii badań czy też niewłaściwie określonego celu tekstu. Strona merytoryczna pracy naukowej to niezwykle istotny aspekt, bez którego tekst przestaje mieć większe znaczenie. Jednakże równie poważnym problemem wielu autorów jest przestrzeganie wymogów formalnych i edytorskich.

Szczęśliwie, wielu nieporozumień i niedociągnięć da się uniknąć tak, aby efekt końcowy spotkał się z aprobatą recenzentów. Warto przekazać swój tekst profesjonalnym usługodawcom korekty i redakcji tekstów naukowych. Dzięki temu wystrzec się możesz licznych wpadek – od przecinka w niewłaściwym miejscu, aż po redakcję przypisów i bibliografii.

Sprawdźmy teraz, jakich błędów należy się wystrzegać podczas pracy nad artykułem naukowym.

1.     Brak odpowiedniego formatowania tekstu

Czasopisma i inne publikacje zbiorowe charakteryzują się bardzo szczegółowymi wymogami dotyczącymi formatowania przesyłanych przez autorów prac. Niestety, brak odpowiedniego formatowania tekstu zgodnie z wytycznymi edycyjnymi może skutkować odrzuceniem tekstu przez wydawców. Dyskwalifikacja artykułu już na wstępnym etapie blokuje wówczas możliwość przesłania go do recenzji. Innymi słowy, tekst taki nie klasyfikuje się do publikacji.

Autor artykułu naukowego ma obowiązek dostosować swój tekst pod kątem technicznym, co jasno określają założenia regulaminu publikacji. Struktury i wytyczne edytorskie mogą różnić się w zależności od wydawcy. Jeśli nakłada on na autorów obowiązek zastosowania przypisów oksfordzkich (w stopce strony), wówczas trzeba zastosować się do tego wymogu. Równie ważnym filarem okazuje się także właściwa kolejność elementów opisu bibliograficznego, jak również interpunkcja w tychże elementach.

2.     Błędny abstrakt lub brak streszczenia

Problem ten pojawia się zarówno w przypadku prac pisanych w języku polskim, jak i obcym. Autorom artykułów naukowych zdarza się omyłkowo przygotować błędny abstrakt, gdzie zawarte w nim informacje nie odzwierciedlają stanu faktycznego tekstu. Zwykle brakuje opisu jednego z kluczowych elementów, a mianowicie: kontekstu, celu, metodyki, wyników lub wniosków. Każdy z tych filarów powinien zostać konkretnie i kompaktowo opisany w dobrze przygotowanym abstrakcie. Nie należy zapominać o właściwej strukturze wymienionych elementów, które muszą znaleźć się w treści artykułu.

Innym problemem jest nie tyle błędny abstrakt, co w ogóle brak streszczenia. Zagadnienie to dotyczy często prac osób polskojęzycznych pisanych w języku angielskim. Pamiętaj, by przygotować anglojęzyczną wersję abstraktu pracy, gdyż jest to dziś podstawowy wymóg dla wielu wydawnictw. Jeżeli napisanie streszczenia po angielsku jest dla Ciebie kłopotliwe, zwróć się do profesjonalistów oferujących usługi tłumaczeniowe.

3.     Błędy gramatyczne, stylistyczne, językowe w pracy anglojęzycznej

Coraz częściej naukowcy w Polsce sięgają po zagraniczne wydawnictwa, by publikować swoje artykuły w anglojęzycznych czasopismach. O ile działalność taka ma sporo zalet, to jednak może przyprawić niejednego eksperta o zawroty głowy. Częstym powodem odrzucenia pracy przez recenzentów są błędy gramatyczne, stylistyczne czy językowe, które przekładają się na niską jakość pracy.

Źle napisany artykuł naukowy po angielsku sprawia, że nawet trafnie określone cele i odkrywcze wyniki spotkają się z odmową. Dlaczego? Ponieważ język będzie na tyle niezrozumiały, że recenzent nie pojmie, o co właściwie chodziło autorowi. Z tego względu istotnym wsparciem okazuje się współpraca merytoryczna nad anglojęzyczną wersją tekstu. Wartość dodana pomocy wyspecjalizowanych tłumaczy i korektorów treści jest w tym przypadku nieoceniona.

4.     Bezcelowość artykułu naukowego

Jak już wcześniej wspomnieliśmy, cel artykułu naukowego należy jasno określić w abstrakcie pracy. Jednakże warto pamiętać, że nie jest to jedyne miejsce, gdzie powinien znaleźć się cel badań. Równie ważne, o ile nie ważniejsze, jest określenie celu także na początku rozważań, a więc zwykle we wstępie. Recenzenci spojrzą przychylnym okiem na tekst, gdzie nazwany będzie nie tylko cel główny, ale i cele cząstkowe artykułu. Często bowiem realizacja pomniejszych dążeń przekłada się na sukces całej podjętej metodologii badań.

Jasne nazwanie celu artykułu przekłada się także na lepsze uporządkowanie całej pracy. Warto również podkreślić, że bezcelowość pracy może skutkować jej negatywnymi recenzjami i brakiem przyjęcia do publikacji. Jednocześnie, pisząc treści „na temat”, należy budować je tak, by wyraźnie korespondowały ze sobą. Cel tekstu naukowego powinien wynikać z tytułu pracy i na odwrót. Tematyka ma ogromne znaczenie także dla potencjalnych czytelników oraz naukowców chcących powołać się na wyniki danych badań. Dlatego tak istotne jest pisanie zgodnie z podjętym tematem i celem pracy.